بسم الله الرحمن الرحیم
از قدیم هم گفته اند، خلایق هر چه لایق.
هم وطنان عزیزم، کابینه ی پیر و تکراری ِ حضرت ِ فریدون، گوارای وجودتان.
فتنه مانند وُلت مورت جون میگیرد و هیبت زشت و کریه اش رفته رفته مثل ولت مورت رو به زیبایی می رود و سر بلند می کند.
شهید حسین غلام کبیری، شهید امیرحسام ذوالعلی، برادرانِ عزیز، شهید شدی تا همان جوان هایی که در ظاهر شبیه ات هستند به سه گروه تقسیم شوند و به فحش و فضاحت و پرده دری ِ هم بپردازند، تا نتیجه آن شود که آنها که در شهادتت بالسنتهم دست داشتند، سکان ِ این نظام ِ اسلامی را به دست گیرند.
البته مسئولان هم که کاری با تو نداشتند و ندارند وگرنه به خاطر ِ خون ِ عزیز و پاکت با هم متحد می شدند و راه ِ بُردن را برای قاتلان ریز و درشت ِ جوانان ِ بسیجی و حتی دیگر جوانان ِ این مرز و بوم که بازیچه ی این فتنه گران ِ قدرت طلب شدند و قربانی شدند مثل محسن روح الامینی ِ جوان، هموار نمی کردند.
کسانی سر برآورده اند که در ظاهر و باطن هیچ ربطی به آرمان های نظام و شهدا ندارند و اصلا هم قصد ندارم که حرفی بزنم و همین استخوان در گلو مانده و سکوت را ترجیح می دهم چرا که محرمی دیگر نیست.
بر من ثابت شد که عده ای هم هستند که در ظاهری مذهبی همان قدرت طلبی ها را دارند و هدفشان وسیله را توجیه می کند و از هر آبروبردن و دروغ گفتن و دنبال حق نگرفتن برای رسیدن به هدف دریغ نمی کنند.
آری خلایق هر چه لایق.
خدایا تو کفایت می کنی برای ما که بدون قصد و غرض و با نیت ِ صاف و برای اسلام انشالله از زمانی که خودمان را شناخته ایم، در این مملکت اسلامی بدون سیاست زدگی و تنها با دغدغه ی اسلام، زندگی کرده ایم و از دست ِ ما نیز همین بیشتر بر نمی آید. خودت فرمودی "لا یکلف الله نفسا الا وسعها".
